دلنوشتهی یک واحد انسان

یادم نمیاد سر چی عصبانی بود... ولی یادمه از عصبانیت،دو سه درجه بالاتر بود...یادمه جرمم وایسادن جلوی بابا بود به خاطر کارش... یه سیلی سمت راست... دومیش سمت چپ... در عرض چند ثانیه صورتم حس نداشت... صورتم آتیش گرفت بدنم یخ زد با کمر خوردم زمین... بقیه ضربه هاش بی هدف بود... ولی دو سه‌تاش کاری بود کمر،س دلنوشتهی یک واحد انسان...ادامه مطلب

نمیدونم این کارای یحیی رو با چی اسم گذاری کنم

بچگی؟

سادگی؟

نفهمی؟

جوونی؟

موقعیت نشناسی؟

روال بودن موضوع؟

نمیفهمم...

فقط مبدونم هربار دارم یه جور گندکاریاشو جمع میکنم

احساس میکنم خوبم جمع مبکنم

زود و سریع ...

ولی اعصاب نمیذاره واسه ادم این بشر

دلنوشتهی یک واحد انسان...

به جانِ خودم سه‌شنبه بعد امتحان مبرم پارک ملت...

همین

دلنوشتهی یک واحد انسان...

چرا اینقدر پر از خشمم؟

چرا اینقدر پر از غصه‌م؟

چرا اینقدر پرم از حال بد؟

چرا اینقدر ...؟

حی میکنم چشمام کاسه ی خونه!

حتی اینقدر سگم که با نگینم بد برخورد کردم...شرمندتم خواهرم...بازم ببخشید...

...

چند شب پیش یه خوابی دیدم

یه صدایی تو خوابم میگفت:

برای اینکه از این وضع نجات پیدا کنی یا باید بکشی یا باید کشته بشی...

دلنوشتهی یک واحد انسان...

نشد برم...

خدایا...

دلم دو سه ساعت ببرون بودن و خوش گذشتن میخواد...

 

دلنوشتهی یک واحد انسان...

بابتش زحمت کشیدیم

داره میشه ۶ ماه!

خدارو خوش نمیاد...

عاقلانه تصمیم بگیر

پا جای عقل بذار

حواست به دل خواهرت باشه...

به حالش...

نشه توام یه باری بذاری رو دوشش ها!

مردونه ادامه بده...

هم به خاطر خودت

هم به خاطر اون

دلنوشتهی یک واحد انسان...

میشینم سر درس...

بکوب میخونم...

بعدویه دفعه افکار میریزن سرم

"اگه دوباره امتحانو گند بزنی چی؟

اگه مشروط شی چی؟

اگه اخراج شی چی؟

اگه نتونی به قولت پایبند نمونی چی؟

حتی نگینم ازت ناامید میشه بدبخت...

برو بمیر از الان"

چی بگم؟ :(

آبجی ... #دلهره #صدای‌لرزون

دلنوشتهی یک واحد انسان...

شاید یکی از دلایلی که کم حرف شدم این باشه که این بلاگفای مسخره ،دسترسیش خیلی داغونه...هربار باید خودمو بکشم بیام ابنتو...خو چه کاریه!!! هر روز پونصد تا موضوع تو ذهنم میاد که میخوام درباره‌ش حرف بزنم (اووووو...چقدر حرّاف شدم! : ) ولی نمیشه

پس میریم میهن‌مون :

اودافظ✋

دلنوشتهی یک واحد انسان...

به تو چه!

ن جدا به توچه؟!

بخواد حرف میزنه دیگه!

مواظب باش پاتو از گلیمت درازتر نکنی...

خودم قطعش میکنم...

#قاطعیت

دلنوشتهی یک واحد انسان...

کرخت شدگی رو تو پاهام احساس میکردم...

سرعتمو کم کردم...

نم بارون میخورد تو طلق کلاه کاسکم...

هوای سرد...

.

.

.

یه زمانی شوفاژ داشتیم تو خونمون

دلنوشتهی یک واحد انسان...